Odzież medyczna identyfikuje pracowników służby zdrowia: lekarzy, pielęgniarki, położne, laborantki, ratowników medycznych czy aptekarzy. Przede wszystkim jednak pełni funkcję ochronną, zapewniając maksymalne bezpieczeństwo w pracy oraz zapobiega rozprzestrzenianiu się zakażeń w placówkach medycznych. Żeby odzież medyczna mogła skutecznie pełnić swoją rolę musi spełniać warunki unijnej Dyrektywy o Wyrobach Medycznych (93/43/EEC) oraz wymagania polskiej normy PN-EN 13795+A1:2013-06.
Materiał o odpowiednich właściwościach
Najważniejszy jest rodzaj tkaniny wykorzystanej do uszycia odzieży medycznej. Materiał powinien być chłonny, trwały, odporny na rozdarcia i uszkodzenia mechaniczne oraz na odbarwienia i blaknięcie. Musi nadawać się do częstego prania w wysokich temperaturach oraz do stosowania dezynfekcji. A co najważniejsze chronić w trakcie użytkowania przed przedostaniem się na skórę płynów fizjologicznych, krwi oraz drobnoustrojów chorobotwórczych oraz zapobiegać przenoszeniu czynników infekcyjnych na inne osoby. W zależności od właściwości tkaniny odzież może być antyelektrostatyczna, antybakteryjna, barierowa, bakteriostatyczna oraz przeznaczona na bloki operacyjne.
Skuteczna ochrona
Szczególne normy obowiązują odzież chirurgiczną stosowaną na blokach operacyjnych. Fartuchy chirurgiczne muszą być wykonane z materiałów barierowych (nieprzenikalnych, laminowanych), przetwarzanych w odpowiedni sposób dla zapewnienia pełnej ochrony przed zakażeniem personelu medycznego w czasie wykonywania zabiegów operacyjnych. Jednocześnie powinny zapobiegać zakażeniu operowanego pacjenta drobnoustrojami przenoszonymi przez zespół medyczny na pole operacyjne.
Co ważne odzież medyczna powinna mieć też odpowiedni krój, zapewniać swobodę ruchów, być wygodna, lekka i estetyczna. Musi umożliwiać odprowadzanie ciepła i wilgoci na zewnątrz. Zasadniczo powinna zapewniać pełen komfort i bezpieczeństwo pracy w trudnych, zagrażających zdrowiu warunkach.